Riek, door sommigen Driek genoemd, de laatste in het rijtje van twaalf, slaat haar ogen open op 24 juli 1923. Iedereen is blij mee met de jongste telg. Ze wordt vernoemd naar haar tante Hendrika van Weelden. Driek, een zus van moeder Trieneke, die met Aai van Wijk getrouwd is in Herwijnen en op de ‘Korshof ‘ woont.

Van opoe Fort of tante Toon op de oven krijgt ze later wel een heel mooi jurkje. Wordt ze een beetje voorgetrokken, de jongste? Dat de jongste telg ook de laatste is weten we pas achteraf. Opa en opoe zijn dan inmiddels al 47, maar het ‘kaind’mankeert niets’, is kerngezond. Overigens, wie denk je dat de schoenen en de kleren voor de kainders koopt? Opa gaat met ze naar Gorcum voor een nieuwe winterjas en degelijke schoenen en over smaak wordt niet getwist. Opoe komt er niet aan te pas, maar komt er ook niet aan toe. Ze zwoegt van de morgen tot de avond, ze is altijd voor haar gezin in de weer. Juli 1901 raakt zij zwanger en bevalt van de laatste in juli 1923.

Bij de begrafenis van Toon zorgt opa ervoor dat de jongens allemaal in een net zwart pak achter de lijkwagen lopen en ze dragen daarna een zwarte band om de arm als teken van rouw. Maandenlang. De jongens zitten daar niet op te wachten, maar opa heeft er geen boodschap aan ”zo hört ’t , zo mot ‘t en daarmee uit ”.

Hendrika trouwt goed na de oorlog op 14-07-1948, met Willem van Willigen, geboren 29-12-1919 in Vuren, later woonachtig in Laag Dalem. Tijdens de oorlogsjaren werkt hij voor het Rode Kruis, komt veel met de Duitsers in aanraking, en helpt later in zijn functie bij de terugkeer van gedeporteerden. De vaak stille en harde werkers, dus ook Wim, die in de hongerwinter van ’44 erop uittrekt om de bevolking van het land van Heusden en Altenaar als lid van de transportcolonne te evacueren en later de wederopbouw mede gestalte geven, worden in 1951 onderscheiden met de herinneringsmedailee van het Rode Kruis en de Landsteinerpenning voor het beschikbaar stellen van bloed in die bange dagen. Een verhaal apart dat we wellicht nog eens op de site kunnen lezen. Hij werkt vervolgens bij de douane

Via Gennip en Waddinxveen komen ze tenslotte in Schoonhoven terecht, waar ze nu nog wonen in de ’s Heerenbergstraat 47. Oom Wim heeft daar een modeltuin, waarop hij heel wat uurtjes zoekbrengt. Ook de scholen en de kerk hebben altijd op zijn inzet mogen rekenen.

Tot voor enkele jaren jaren is hij een verwoed fokker van kippen. Een aardje naar zijn vaartje. Hij weet zelfs een ‘nieuwe kip’ op de wereld te zetten met een eigen stamboom, net zoiets als die van de Keijnemansen, en bezoekt daarvoor fanatiek de tentoonstellingen. En wat denk je wie er met de prijzen naar huis gaat.

Mijntje is bijna haar halve leven bij hen in huis geweest en nadat Mijntje haar intrek heeft genomen in verzorgingshuis ‘Bloemendaal’ in Gouda rijden ze er jaren lang drie keer in de week naar toe om haar te bezoeken en de zaakjes te regelen, de was te halen etc. Een sterk staaltje van naastenliefde, ze staan dag en nacht klaar. De rest van de familie komt Mijntje tegen bij verjaardagen en bezoekjes die grbracht worden. Maar bij An en Jan Verzijl brengt Mijntje voor haar ongeluk ook heel wat weken, zelfs maanden door. Zij voelt zich er volkomen thuis.

Dat Mijntje haar schamele bezittingen nalaat aan haar zuster en zwager ligt voor de hand. Dat zij vervolgens uit de ‘erve Mijntje Keijnemans’ de reünie willen bekostigen is geweldig. Het is ongetwijfeld helemaal in de geest van tante Mijntje, zij hield van zulke dingen. Op deze manier nemen we na haar begrafenis op een wel heel bijzondere wijze afscheid van haar. Tante Riek en oom Wim bedankt, namens de familie, voor alles wat jullie deden.
Hendrika overlijdt op 15 augustus 2009

De twee zonen van uit het huwelijk zijn:
a. Pieter van Willigen ,geboren op 14 januari 1950, gemeentesecretaris van Bergambacht en hij is getrouwd met Pieternella (Nel) Stalenburg, geboren 13-04-1950, de onderwijzeres Zij hebben samen drie kinderen:
* Michiel Willem Johannes van Willigen, geboren d.d. 30-01-1982,de landbouwkundige, op 08-09-2000 getrouwd met Janine Korevaar , geboren d.d. 02-03-1977 in Ottoland en hun pas geboren dochtertje heet Mila Joëlle van Willigen d.d. 09-02-2005,zonder beroep!

* Anna Hendrika van Willigen,, geboren 10-06-1978 in Schoonhoven
* Elisabeth van Willigen, geboren 05-01-1982 in Gouda is gehuwd op 19-12-2003 met Martjan den Hoed, geboren 14-05-1981 te Gouda b. Dirk van Willigen, geboren op 17-03-1953 in Gennep, is leraar. Hij is op 03-09-1981 getrouwd met, maar in 1995 gescheiden van Irma Uiterdijk, geboren 03-09-1981 hun drie zonen zijn:
* Rick van Willigen, geboren 10-03-1985

b. Mike van Willigen, geboren 23-02-1989

c. Marc van Willligen, geboren 14-06-1990

Riek werkte voor haar trouwen bij Van der Sijpe in Gorcum.